Í hesum góða veðri, var eg vitni til ein sera spennandi fótbóltsdyst. Tað er sum um allur heimurin stendur í friði, meðan tveylið dysta ímóti hvørjum øðrum á grøna vøllinum.

Liðini eru javnstøðug, men tað er greitt, at hvørgin liði geva upp uttan bardaga.
Dysturin byrjar í einum støðugum tempo, men skjótt byrja dysturin at vinna sær hægri tempo og intensitet. Vøllurin er fyltur við spenningi, mann næstan kann nerta við.

Eftir ein hálvan tíma skorar liðið úr Tórshavn eitt mál.
Jublið er so hart, at tað næstan er ómøguligt at hoyra sínar egnu tankar. Men í staðin fyri at geva upp, kemur liðið Klaksvík aftur við nógvari orku, og skora til javnleik.

Í seinna hálvleiki byrja liðini at pressa harðari, og tað er greitt, at bæði liðið vilja skora næsta mál.
Tórshavn skorar aftur, men Klaksvík svarar beinan vegin við einum máli. Leikurin endar í einari dramatiskari straffusparkskapping, har Tórshavn vinnur við minsta møguliga muni.

Hetta hevur verið ein ótrúliga spennandi fótbóltsdystur, hevði alt frá taktiskum meistarverkum til hjartabrótandi mistøk.
Leikararnir hava víst, hvat teir eru gjørdir av, og eru klárir til næsta dyst.