vera

Fjölð ek fór, fjölð ek freistaða, fjölð ek reynda regin; hitt vil ek vita hvé Vafþrúðnis salakynni .

Heill þú farir, heill þú aftr komir, heill þú á sinnum sér; æði þér dugi hvar s þú skalt, Aldaföðr, orðum mæla jötun.

Heill þú , Vafþrúðnir, em ek í höll kominn á þik sjálfan sjá, hitt vil ek fyrst vita ef þú fróðr sér eða alsviðr, jötunn.

Hvað er það manna er í mínum sal verpumk orði á? Út þú komir órum höllum frá nema þú inn snotrari sér.

Óðinn kvað: Vígríðr heitir völlr er finnaz vígi Surtr ok in svásu goð; hundrað rasta hann er á hverjan veg; er þeim völlr vitaðr.

Vafþrúðnir kvað: Fróðr ertu , gestr, far þú á bekk jötuns ok mælumk í sessi saman; höfði veðja við skulum höllu í, gestr, um goðspeki.

Óðinn kvað: Segðu það átta, allz þik fróðan kveða ok þú, Vafþrúðnir, vitir, hvað þú fyrst mant eða fremst um veizt; þú ert alsviðr, jötunn.

Vafþrúðnir kvað: Örófi vetra áðr væri jörð um sköpuð þá var Bergelmir borinn; það ek fyrst um man er inn fróði jötunn var á lúðr um lagiðr.

Óðinn kvað: Fjölð ek fór, fjölð ek freistaðak, fjölð ek reynda regin; hverjar ro þær meyjar er líða mar yfir, fróðgeðjaðar fara?

Vafþrúðnir kvað: ek við Óðin deildak mína orðspeki; þú ert æ vísastr vera!

Frequency index

Alphabetical index