út - adverb preposition
← "Ertu reiður út af því að ég ropaði áðan?" kallar Rósa aftur. 🔊
← "Af hverju má ég aldrei segja neitt?" Rósa snýr sér við í sætinu og horfir út um afturrúðuna. Hún er róleg góða stund og Bói er feginn. 🔊
← "Það flæðir út úr, það flæðir út úr," segir hún. 🔊
← "Þá er best að ég taki pokann," segir Tómas og fer með hann út. Bói þurrkar Rósu um munninn og nefið. 🔊
← Rósa stoppar og hlustar smástund. Svo tekur hún aftur til fótanna. Hún er komin út á gangstéttina við torgið. 🔊
← Hún virðist ætla að hlaupa út á götuna. 🔊
← Ef Rósa hlypi út á götuna yrði hún fyrir bíl. Einmitt þegar Rósa ætlar að stökkva út á götuna nær Tína henni. 🔊
← Henni dettur í hug að velta sér burtu. Svo rúllar hún sér úr myrkrinu út í birtuna. 🔊
← Nú skilur Tína hvernig í öllu liggur. Hún hefur dottið út úr rúminu með lakið utan um sig. 🔊
← "Hugsa sér að ég skyldi detta út úr rúminu án þess að vakna." 🔊