úr - adverb preposition
← "Góðan daginn," segir mamma. "Tína ætlar með rútunni. Viltu vera svo vænn að setja hana úr við kaupfélagið í Sandvík." 🔊
← Þá hrópar Rósa úr aftasta sætinu: "Ertu reiður, Bói?" 🔊
← "Það flæðir út úr, það flæðir út úr," segir hún. 🔊
← Hún hellur ávöxtunum úr pokanum og heldur honum opnum við munninn á Rósu. 🔊
← Skömmu síðar koma þau til Sandvíkur. Bói og Rósa fara úr við tjörnina en Tína við kaupfélagið. 🔊
← Nú skilur Tína hvernig í öllu liggur. Hún hefur dottið út úr rúminu með lakið utan um sig. 🔊
← "Hugsa sér að ég skyldi detta út úr rúminu án þess að vakna." 🔊
← Tína lítur á úrið sitt. Klukkan er 5. Þá verður hún að fara aftur í rúmið. 🔊
← Er það ekki satt að ég hafi dottið fram úr rúminu?" 🔊
← "Anna hefur bara talað upp úr sefni," segir Elsa frænka. 🔊