um - adverb preposition conjunction
← Tína kemur inn um bakdyrnar. "Mamma, hvar ertu?" 🔊
← "Lokið nú bókunum." Baldur verður að kalla því að nú eru allir að tala um sumarfríið sitt. 🔊
← "Af hverju má ég aldrei segja neitt?" Rósa snýr sér við í sætinu og horfir út um afturrúðuna. Hún er róleg góða stund og Bói er feginn. 🔊
← "Þá er best að ég taki pokann," segir Tómas og fer með hann út. Bói þurrkar Rósu um munninn og nefið. 🔊
← Það er margt um manninn á torginu hjá skólanum. 🔊
← Hún getur heldur ekki skriðið burt af því að eittvað er vafið utan um hana. 🔊
← Tína sér að lakið hefur vafist fast utan um hana. Hún tekur það af sér og stendur upp. 🔊
← Nú skilur Tína hvernig í öllu liggur. Hún hefur dottið út úr rúminu með lakið utan um sig. 🔊
← "Og svo vaknaði ég með lakið vafið utan um mig undir rúminu. 🔊
← Bói og Tína ræða um að verða samferða næst þegar þau fara til Sandvíkur. 🔊